Atak dinozaurów?

Innym podejściem do badań paleontologicznych może być „blitzkrieg dinozaurów”.
Termin ten został zapożyczony od biologów, którzy organizują „bio-blitz”. Podczas bio-blitz wolontariusze zbierają się, aby zebrać każdą możliwą próbkę biologiczną z określonego siedliska w określonym czasie. Na przykład bio-blitz mogą organizować się w weekend, aby zebrać próbki wszystkich płazów i gadów, które można znaleźć w górskiej dolinie.
W dino-blitz chodzi o zebranie jak największej liczby skamieniałości jednego gatunku dinozaurów z określonego złoża skamieniałości lub z określonego okresu. Poprzez zebranie dużej próbki pojedynczego gatunku paleontolodzy mogą poszukiwać zmian anatomicznych w ciągu życia członków gatunku.

Wyniki jednego dino-blitz, ogłoszonego latem 2010 r., zaniepokoiły świat łowców dinozaurów. Wywołały również debatę, która trwa do dziś.
Przez ponad sto lat paleontolodzy rysowali dwie oddzielne gałęzie na drzewie życia dinozaurów: jedną dla Triceratopsa i jedną dla Torosaurus. Chociaż istnieją między nimi różnice, mają wiele podobieństw. Oba były roślinożerne. Oba żyły w późnej kredzie. Oba wyrosły kostne falbanki, przypominające tarcze, za głowami.
Naukowcy zastanawiali się, co dinozaury mogłyby ujawnić na temat tak podobnych stworzeń.

Przez dziesięć lat w bogatym w skamieniałości regionie Montany, znanym jako Formacja Hell Creek, poszukiwano kości triceratopsów i torozaurów.
Czterdzieści procent skamieniałości pochodziło od Triceratopsa. Niektóre czaszki miały wielkość piłek futbolowych. Inne były wielkości małych aut. I wszystkie umarły na różnych etapach życia.
Jeśli chodzi o szczątki Torosaurus, dwa fakty były oczywiste: po pierwsze, skamieniałości Torosaurus były rzadkie, a po drugie, nie znaleziono żadnych niedojrzałych ani młodych czaszek Torosaurus. Każda z czaszek Torosaurus była dużą czaszką dorosłego osobnika. Dlaczego? Gdy paleontolodzy rozważali to pytanie i wykluczali jedną możliwość po drugiej, doszli do jednego nieuniknionego wniosku. Torosaurus nie był odrębnym gatunkiem dinozaura. Dinozaur, który od dawna nazywany jest Torosaurus, jest ostatnią dorosłą formą Triceratopsa.

Dowód znaleziono w czaszkach. Najpierw naukowcy przeanalizowali anatomię czaszek. Dokładnie zmierzyli długość, szerokość i grubość każdej czaszki. Następnie zbadali mikroskopijne szczegóły, takie jak skład tekstury powierzchni i drobne zmiany w falbankach. Ich badanie wykazało, że czaszki Torosaurusów zostały „mocno przebudowane”. Innymi słowy, czaszki Torosaurusów i kostne falbanki przeszły rozległe zmiany w ciągu życia tych zwierząt. A dowody przebudowy były znacznie większe niż dowody nawet w największej czaszce Triceratopsa, z których niektóre wykazywały oznaki zmiany.
W szerszym kontekście ustalenia dino-blitz silnie wskazują na to, że wiele dinozaurów zidentyfikowanych jako osobne gatunki mogło w rzeczywistości należeć do jednego gatunku.
Jeśli dalsze badania potwierdzą wniosek, że Torosaurus był dorosłym Triceratopsem, będzie to oznaczać, że dinozaury późnej kredy prawdopodobnie nie były tak zróżnicowane, jak sądzi wielu paleontologów. Mniejsza liczba typów dinozaurów oznaczałaby, że były mniej przystosowane do zmian w środowisku i/lub że były już w zaniku. Tak czy inaczej, dinozaury późnej kredy byłyby bardziej narażone na wyginięcie po nagłym kataklizmie, który zmieniłby systemy pogodowe i środowiska Ziemi, niż bardziej zróżnicowana grupa.

——— Od Dana Rischa